hurrmmm...
post kali ni agak 'spesel' ckit...
sb ape yg aku nk ceritakan ni adalah tntng sorg yg ku kenali di mana hayat nye ble2 mse je bley putus...
cite nye bermule dr kenalan melalui laman web sosial pd awl 2008 agi...
ku kenali die spt bese...
tgur menegur cm bese...
tp yg pelik nye smpai skunk kami msih keep in touch...
sb salu nye klau knalan melalui social network ni xbertahan lame un...
juz nk knal2 cm2 je...
tp yg ni lain ckit
bkn tu sje...
malah kami saling tuka mnukar no tepon...(tp xsalu sms un sb aku kn kdekut)
cm bese, aku ni kn jnis ske gurau2 n men2 ckit...
ble dh lme knal n keep in touch uh aku un gurau2 je la ajak nk jmpe la ape la...
pdhal xberniat un...
n setiap detail tntng aku bgtaw die hmpir 70-80% adalah PALSU...
aku xpernah siyez ble setiap kali borak2 ngn die n salu ngelat...
stiap kali web cam je...
aku asek bg alasan cam aku rosak la ape la...
salu die jela yg mngalah ngn aku...
tp, sejak 3 tahun aku berkawan ngn die...
tbe2, aku rse besalah ngn ape yg aku wt kt die slama ni...
n aku un trus terang jela kt die ape yg slama ni aku tipu die about everything...
sb aku rse die sorg insan yg ckup baik n jjur...
sb uh aku rse besalah ngn die...
n mse aku trus trang ngn die dlm ym uh..
mmg aku bley rse betapa die kecewa ngn sikap aku yg slama ni tipu terhadap diri die...
wlpn die deny ckp xmara n kecewa,
tp aku sndri bley rse cmne...
aku phm die mmg ingin kn persahabatan yg jjur n ikhlas
tp, cme aku je yg jnis bersifat acuh xacuh uh...
then...
lepas aku wt pengakuan uh...
die un ade satu bnde yg die rahsiakn dr aku slama ni...
iaitu, die menghidap penyakit leukemia...
mule2 uh aku nye reaksi cm bese agi...
tp ble aku tnye die stage ke berapa...
die jwb, "stage 4"
aku un terkedu...(dlm
ati aku, aku rse cm die ni btol ke dh stage ke-4? asl idop agi? n aku rse mgkn die xtaw kot beza stage ke-4 ngn stage pertama)
tp xmgkn sb die punye penyakit, msti die taw stage ke berapa...
aku un cm rse besalah ckit pas uh...
n then pas abes conversation uh,
sejak uh ktorg dh lme xcontact n x ber-ym...
aku rse mgkn die dingin ngn aku kot...
n aku un cm nk ngelak ckit dr die...
tp stil aku msih nk berkawan ngn die agi...
sb bg aku die sorg kwn yg jjur... xpernh tipu aku un...
tp, mgkn takdir tuhan nk tunjuk kn kt aku....
rabu lepas mse aku wt thesis aku kt Lumut, Perak...
aku singgah la kjap kt kdai gunting rmbut tok potong rmbut aku...
lpas aku potong uh, aku bace lah surat kabar kosmo smentara nk mnggu kwn aku plak gunting rmbut die...
mse aku selak2 paper uh, tbe2 aku terselak bhgn tgh paper uh n aku cm terkejut sb aku nmpak gmbar seseorg yg aku kenal...
aku cm xcaye agi aku bce nme die plak terpampang kt ctu...
mmg sah aku knal!
n satu muke tengah uh hnye cerita tntng dri die saje...
aku xsempat nk bce kwn aku dh abes gunting dh...
aku un tgok tarikh paper uh bertarikh 27hb...
pdhal ari uh 2hb mac...
(dlm ati aku, "ni paper lama")
aku un mintak izin dr tuan kdai gunting rmbut tok amek keratan akbar uh...
aku tgok muke die cm xnk bg...
tp die bg gak ler...
aku un amek la ngn penuh smngt n berdebar2 n x sabar2 nk bace kisah cite uh...
kwn aku tgok aku un pelik semacam je tbe2 smngt nk bce keratan satu uh je...
mse dlm perjalanan blek ke kem sg besi,
aku un bace lah artikel cite psal die uh...
kisah dr mule die ngidap leukemia smpai skunk...
upe2 nye mmg die ngidap pnyakit uh dr form 2 agi...
skunk umo nye 20thn...
n mmg die dh smpai ke stage ke-4 dr skolah lg...
tp smpai skunk die msih bertahan...
aku ckup tersentuh n proud ngn semangat yg die ade sb bertahun2 die bertahan sehingga sekarang...
n bermcm2 ujian die dh lalui spnjng die ngidap pnyakit kronik uh...
lepas aku abes bce uh, aku rse cdey n bersalah gler...
n aku rse xsnang duduk....
sb org yg dh hmpir putus hayat nye n memerlukan semangat yg tggi tok truskn idop
tp aku plak dh down kn semangat die ngn cite tipu aku...
spnjng dlm bas uh, aku asek terpkir psal die je...
aku xtaw nk wt cmne spya aku bley mohon maaf n kembalikan semangat die smentara die msih ade...
aku anta msg kt hp die, tp die xbalas...
aku rse mgkn die msih mara agi kt aku...
ble aku tgok nota info kt tepi artikel uh,
aku terbace kolej die ade wt pertndingan memasak smbil mnderma smpena mmberi sumbangan kpd die...
aku un tgok tarikh kt ctu tertera 6hb mac...
aku plan tok pergi melawat di kolej nye kbetulan 6hb uh ari ahad...
aku berharap sgt2 dpt outing ari uh...
so, ari kamis lepas dh diberitahu ktorg sume dpt keluar outing sab2 n ahad skali...
aku un plan kua sab2 uh g bli sumthing sbg tnda mohon maaf aku kt die...
yg pling pelik nye...
xpernah2 aku smngt gler wt kotak hadiah n balut brg uh ngn pembalut smpai kul 2-3 pg...
dlm ati aku, "berbaloi ke ape aku wt ni?"
xpela...
hnye kerana aku nk mohon maaf n menaik kn smngt die blek..
aku klau boley aku nk wt sumthing yg bermakna tok die smentara die msih ade n bernafas...
doktor die pernah ckp yg die hnye bley idop dlm mse 4-6 bln mse die sekolah agi...
tp skunk die bley buktikan yg die msih bley bertahan agi....
so, aku un harap dgn pemberian hadiah yg xseberapa ni mmpu menaik kn smngt die blek n mmpu tok truskn idop die lbih lme lg...
so, tgh hari td aku un pergilah ke kolej die tanpa aku sms or call die dlu...
sb aku rse mgkn die xkn balas or jawab sb mgkn die stil mara agi...
aku pegi2 ngn harapan dpt la jmpe die n serah kan sndri hadiah kemaafan uh kt tgn die..
tp tggu punye tggu kt perkarangan pertndingn memasak uh...
die un xmuncul2...
aku un tnye la pserta2 memasak kt ctu...
kot2 ade yg knal or stu kos ngn die...
tp xkn la xde org knal die sdg kn pertndingn uh di buat semata2 tok mngutip dana n sumbangan khas tok die uh...
aher nye...
ade gak yg knal n stu kos ngn die...
aku un mintak tlong ngn kwn die tok serahkn hadiah uh kt die nnti...
fuuhh...
lega rse dpt lepaskn hadiah uh kt kwn die...
klau x, x duduk snang aku mlm td...
hehe.....
pas aku mkn mlm td,
aku un dpt la sms dr die...
terkejut aku sb cpt nye hadiah uh smpai...
ingt kn sok lusa bru die dpt hadiah uh...
so, aku un berbalas2 la sms ngn die smpai tgh mlm...
xpernah aku sms lme cm2...
aku plak bley rse yg die mmg hepy mlm td,
lg2 terkejut sb xsangka yg aku akn dtg melawat die wlpn xdpt jmpe...
n die un pelik sb aku mmg xske sms lme2 sb aku kn kedekut...
die un taw yg aku mmg kedekut un...
ahaha...
tp xpela...
tok die aku xkdekut sb aku nk bg smngt kt die blek moga die dpt mneruskn saki baki idop die ngn ceria n pnuh makna...
n aku nk die jalani idop spt insan2 yg lain...
aku berharap dgn pemberian hadiah uh mmpu tok die meneruskn idop dgn lebih lama spt mnusia yg normal dan moga smngt yg ade uh mmpu tok mnyembuhkn penyakit die uh....
sb kate org,
se-kronik mne un pnyakit uh, wlau xde ubat skali pon yg mmpu tok sembuhkn sesuatu pnyakit uh...
tp ngn smngt juang tok mneruskn idop uh, mmpu tok melawan ape2 penyakit skali pon...
"ya Allah ya tuhan ku, Kau sembuhkan lah penyakit kwn ku ini dgn segera dan Kau kurnia kan lah kesihatan yg baik kpd diri nye moga die dpt meneruskn idop dgn baik dan sempurna...amiin"
